Przypuszcza się, że osadnictwo
żydowskie w Sandomierzu sięgało
XIII wieku i było zapewne
związane ze wzrostem znaczenia
tego grodu i miasta.
Nieudokumentowany przekaz mówi o
odkryciu na odrzwiach
sandomierskiej synagogi daty
1255 r. O Żydach jednak nie ma
wzmianek w przywileju lokacyjnym
Leszka Czarnego z 1286 roku.
Sandomierz w XIII wieku był
stolicą księstwa i prężnym
miastem. Po zjednoczeniu państwa
przez Władysława Łokietka stał
się stolicą wielkiego
województwa.
|
|
Właśnie w miejscu lokacji, na
Wzgórzu Miejskim, a właściwie na
jego zachodnim krańcu rozwinęła
się gmina żydowska. Nie wszędzie
jednak pozwalano Żydom na
osiedlanie się. W przywileju
Bolesława Wstydliwego z 1262
roku, wydanego dla cystersów w
Koprzywnicy, książę zabraniał na
zasiedlenie Żydami zniszczonych
po najeździe tatarskim
miejscowości. |