W
1939 r., po zajęciu Sandomierza,
Niemcy zorganizowali pogrom
ludności żydowskiej. Do
Sandomierza przybyło ok. 1200
żydowskich uchodźców z Kalisza i
Siedlec. 20 października 1939 r.
został utworzony w Sandomierzu „Judenrat“
z przewodniczącym doktorem
Henrykiem Goldbergiem. „Judenrat”
był odpowiedzialny za wykonanie
przez Żydów wszystkich
rozporządzeń władzy niemieckiej.
Sandomierz w tym okresie tworzył
Landkomissariat podległy
urzędowi powiatowemu w Opatowie.
Do Landkomissariatu
sandomierskiego należały
Koprzywnica, Połaniec, Bogoria,
Klimontów i inne osady. Dowódcą
garnizonu sandomierskiego w
latach był 1941-1942 kapitan
Kümmerl, w cywilu sędzia lub
profesor gimnazjum.
W różnych okresach działały
jednostki policyjne i SS
delegowane do swych czynności z
Radomia lub innych ośrodków.
Specjalne karne egzekucje
wykonywane były przez policję
bezpieczeństwa z Radomia.
Przymusową kolonizację niemiecką
Mokoszyna przeprowadzono w 1942
roku przez specjalne oddziały SS
pod kierownictwem
Obersturmbannführer Reinecke.
Budynki i tereny szkoły
rolniczej w Mokoszynie zajęła
jednostka SS, która utworzyła „SS-Stützpunkt
Deutschwehr”. |
|
W
czerwcu 1942 r. Niemcy utworzyli
w Sandomierzu zamknięte getto,
które objęło 21 budynków na
obszarze ograniczonym ulicami:
Żydowską, Zamkową i Berka
Joselewicza. Przesiedlono do
niego Żydów z okolicznych
miejscowości. W ten sposób
umieszczono w nim ok. 5200 osób.
Na wszystkie osoby w wieku od 12
do 60 lat nałożono obowiązek
świadczenia pracy na rzecz
okupanta. Żydzi byli zatrudnieni
w warsztatach na terenie getta,
a także przy pracach drogowych,
remontach oraz w gospodarstwach
osadników niemieckich. Rabunki,
prześladowania, pobicia i
doraźne egzekucje stały się
koszmarną codziennością getta. W
znęcaniu się nad Żydami w
Sandomierzu odznaczał się
żandarm Lescher. Było to jedno z
najpóźniej zlikwidowanych gett w
regionie.
W październiku 1942 r. w gmachu
gimnazjum żeńskiego w
Sandomierzu, zwanego Liceum
(obecnie Zespół Szkół
Gastronomicznych i Hotelarskich)
Niemcy utworzyli plac ćwiczeń i
obóz pracy przymusowej.
Robotnicy pracowali w obozowych
warsztatach oraz w
gospodarstwach folksdojczy.
Podczas prac dochodziło do
doraźnych egzekucji. |